جغرافیای اقتصادی نیشابور
جغرافیای اقتصادی ( Economic Geography): علم مطالعه مکان، پراکندگی و سازمان فضایی فعالیتهای اقتصادی در در نواحی جغرافیایی کره زمین است و ضمن بررسی تأثیر عوامل طبیعی بر وضعیت اقتصادی نواحی، اثرات عوامل اقتصادی را نیز بر تفاوتهای سطح زمین مورد توجه قرار میدهد. فعالیتهای اقتصادی انسان در نواحی و مکانهای مختلف، نمودهای متفاوتی داشته است و غالبا مجموعه ای از عوامل طبیعی و اقتصادی را دلیل تنوع و تفاوت در فعالیتهای اقتصادی در نظر می گیرند که البته پیشرفت های فنآورانه و تحولات اقتصادی چند دهه اخیر باعث شکل گیری فعالیتهای اقتصادی متنوع و متفاوت در نواحی گوناگون گردیده است.
اگر جغرافیای اقتصادی را در خدمت شناسائی امکانات و ظرفیتهای بالقوه و بالفعل جامعه و سازماندهی فعالیتهای اقتصادی بدانیم و هدف آن را نیل به توسعه اقتصادی و تخصیص مطلوب منابع تعیین نماییم، ابعاد جغرافیای اقتصادی شهرستانهای منطقه نیشابور در سه بخش اصلی زیر تقسیم بندی و مورد مطالعه قرار می گیرد.
یا بخش اول: شامل مواد خام یا کشاورزی، که فعالیت هایی نظیر: کشاورزی و استخراج مواد معدنی در این بخش قرار دارند؛
-
بخش صنعت
یا بخش دوم: تولیدی یا صنعت، که به محصولی قابل مشاهده و ملموس منجر می گردند و تولیدات صنعتی و کارخانه ای مانند اتومبیل سازی، تولید پلاستیک و داروسازی از جمله این نوع فعالیت ها محسوب می گردد.
-
بخش خدمات
یا بخش سوم: خدمات، که به تولید ارزش از طریق محصولات غیر قابل مشاهده یا ناملموس منجر می شود و طیف وسیعی از فعالیت ها نظیر خدمات شهری و اداری، خدمات زیرساختی و حمل و نقل، خدمات گردشگری، خدمات بازرگاني و تجارت و خدمات وابسته به فناوری اطلاعات را پوشش می دهد.
