درود اولين مكان سكونتي پس از نيشابور است كه با ملاك هاي تقسيمات كشوري در سال 1342 به عنوان شهر انتخاب گرديد و اکنون ( سال1400 ) اين شهر زيبا و كوهپايه اي با ارتفاع متوسط 1570 متر از سطح دريا در 36 درجه و 8 دقيقه عرض جغرافيايي و 59 درجه و 7 دقيقه طول جغرافيايي در شمال شهرستان جدید زبرخان واقع شده است.

وجود حمامي از دوره صفويه و درخت چناري با قدمتي حدود 300  تا 400  سال نشان از سابقة طولاني سكونت در اين منطقه زيبا مي دهد. نام اوليه ده رود يا قرار گرفتن در محل تلاقي دو رود از دلايل وجه تسميه درود بيان شده است و امروزه سرسبزي، امكان توسعه بافت فيزيكي، جريان رودخانه پر آب، آبشار، سدي كوچك بر روي رودخانه و فاصله كم حدود 30 كيلومتر از شهر نيشابور ( 6 كيلومتري شمال شهر قدمگاه ) و نيز ايجاد سايت پرواز با كايت از مزيت هاي گردشگري درود است و علاوه بر اين امكان ارتباط با درة زيباي جاغرق و طرقبة مشهد در آن سوي ارتفاعات بينالود و احداث بزرگراهي كوهستاني از مسير مذكور در آینده، موقعيتي است كه مي تواند اين شهر را به عنوان يكي از قطب هاي كم نظير گردشگري طبيعي در استان خراسان رضوي مطرح نمايد.

متوسط بارندگي سالانه در اين شهر حدود 340 ميليمتر بوده و آب و هواي نيمه معتدل با تابستان هاي خنك و زمستان هاي سرد و كوتاه از ويژگي هاي اقليمي درود است. رودخانه درود به طول تقريبي 12 كيلومتر، از قلل يال معدن به ارتفاع 2936 متر و يال رباط به ارتفاع 2908 متر در 8 كيلومتري شمال غربي درود سرچشمه مي گيرد و وسعت حوضه آبريز آن معادل 45 كيلومتر مربع و آورد ساليانه آب سطحي اين رود نيز 3/9 ميليون متر مكعب برآورد شده است. جمعيت شهر درود بر اساس سرشماری 1395 بالغ بر 5717 نفر بوده است و فعاليت هاي كشاورزي، باغداري، دامداري و ارائه خدمات شهري و گردشگري از مهمترين منابع تأمين كننده اقتصاد مردم اين شهر به شمار مي آيند.