ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم
ورود امام رضا (ع) به نيشابور
در سال 193 هجري، هارون در نوقان طوس وفات يافت و پس از وي پسرش مأمون عباسي، براي جلب توجه و حمايت علويان و طرفداران آن ها در خراسان، از حضرت علي بن موسي الرضا (ع) دعوت نمود تا به خراسان آمده و ولايت عهدي حكومت او را بپذيرد.
امام كه مجبور به پذيرش آن شده بود به سوي خراسان حركت كرد و در سال 200 هجري، نيشابور به مقدم ايشان مزين شد، در نيشابور دو حافظ قرآن به نام هاي ابو زرعه رازي و محمد بن اسلم طوسي، همراه با تعداد بي شماري ازدانشجويان سر راهش را گرفتند تا از آن حضرت حديثي بشنوند و بنويسند، امام (ع) نيز حديث مشهور ((سلسلة الذهب)) را بيان نمودند، در آن روز تعدادي بالغ بر بيست هزار نفر، قلم و دوات به دست، اين حديث گهربار امام را مي نوشتند، كه اين خود گوياي جايگاه و اهميت نيشابور و كثرت اهل علم و ادب در اين شهر بزرگ، در آن دوران بوده، به طوري كه در دوره هاي بعدي نيز به عنوان تابلو زرين تمدن اسلامي مطرح مي شود.
–
–
منابع:
- طاهری، علی، درآمدی بر جغرافیا و تاریخ نیشابور، انتشارات ابرشهر، بهار 1384.